მოგურა

— (მოვჰგური) მოყუანა ერთისა, ანუ მრავალთა, და 3 პირისადმი ითქმის მიგურა, არამედ მრავალთათუის საკუთრად არს მოსხმა (მატ. 4, 24 და 8, 16, კუალად 12, 22 და 17, 16 და შემდგომი, კუალად 19, 13; მარკ. 10, 13 და 11, 2), приводить, приносить.